Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009

Coca cola Soundwave Festival 3

Μέρος, κλαμπ Deco. Πότε; Χτες βράδυ. Τι έγινε; Συναυλία με τους Matisse headliners και τους δύο διαγωνιζόμενους για το βραβείο του διοργανωτή, του Soundwave Coca Cola. E, και τι θέλετε τώρα να σας πω.. Ορίστε,
Matisse, τι τύποι κι αυτοί… Ο ένας γέρουλας σαραντάχρονος, σα να βγήκε απο τους Last Drive, ο άλλος με σκισμένες μπλούζες και να νομίζει ότι είναι ο Bowie, ήταν και κάμποσοι απο τους Suede μέσα. Ο κιθαρίστας poser μου φάνηκε. Δε λέω, sexy τύπος (άκου να δεις που νόμισα πως ήταν γκόμενα) αλλά αυτός νόμιζε ότι έπαιζε στους Sonic Youth. Μα οι τύποι αυτοί δεν έχουν τραγούδια πέρα από 1,2 επιτυχίες και άσε που είναι ποπιά ύποπτη προς παράδοση στους διαγωνισμούς του ανταγωνιστικούλη (με άλφα κεφαλαίο αυτό). Ποτέ δεν κατάλαβα που το παν οι συνθέσεις τους. Σκηνικά τα παιδιά γαμάνε, δε λέω, αλλά αυτά τα τραγούδια τους πω,πω, οι Kaiser Chiefs είναι επίπεδα ψηλότερα. Και ξαναέρχομαι στον κιθαρίστα, πως μέσα, ανάμεσα, μπρος και πίσω σε καθαρόαιμα και χλιαρά ποπ κομμάτια κάνεις του κεφαλιού σου ρε παιδάκι μου. Για τον performer τι να πω, Θεός, και μόνο το μαλλί να είχε μέτραγε, ωραίο παιδί αλλά χαραμισμένο μου φάνηκε. Τεσπα.. Οι Matisse μου φάνηκαν αστείοι, μούρες με μπόλικο attitude.
Τι άλλο, καθίσαμε πίσω και απολαύσαμε το event και τα μικρούλια κοριτσάκια από τη Λάρισα που επισκέφτηκαν με το σχολείο τους την Πατράρα με +8 έξω. Αν δεν ήταν και αυτά το gig θα πήγαινε περίπατο. Μα καλά, τι διοργάνωση ήταν αυτή ρε παιδί μου. Coca Cola είναι αυτή αλλά το Soundwave δεν το είδαμε πουθενά παρά το ακούσαμε τυχαία και την τελευταία στιγμή από το ραδιόφωνο. Πάντως, το πρώτο γκρουπ που έπαιξε ήταν καλό και η μικροσκοπική τραγουδίστρια γλυκούλα. Electrorock με ατμοσφαιρικά στοιχεία. Οι 2οι μάλλον για το μπούγιο ήρθαν μιας και είχαν κάμποσους υποστηρικτές/οπαδούς που πέταγαν τα συνθήματά τους κάθε τόσο. Γηπεδικές καταστάσεις εγώ σε live δεν ανέχομαι. Και ο τραγουδιστής, τόση αυτοπεποίθηση αλλά απο φωνή...Οφείλω να παραδεχτώ όμως οτι μου άρεσε η διασκευή που έκαναν στο Knights of Cydonia των Muse. Δυστυχώς δε θυμάμαι τα ονόματα των 2 συγκροτημάτων (ούτε στο google δε βρίσκω μια ιστοσελίδα να με πληροφορήσει, γκρρρ).
Για τους Matisse τα χώσαμε καλά, το γκρουπ γάμησε και αν δεν ήμαστε εμείς ξενέρωτοι θα γράφαμε καλύτερα πράγματα. Αλλά, τι να το κάνεις, έτσι είναι τα reviews συναυλιών και δίσκων. Γουστάρεις, οκ όλα καλά, δε γουστάρεις, λες ότι παπαριά σου έρχεται στο κεφάλι και μπορεί και να χεις δίκιο. Κρίνετε κι εσείς. Αλλά, ξεχνάω, εσείς λείπατε χτες. Άντεστε από δω χάμω ρεϊ.

2 σχόλια: