Night On Earth στο λιθογραφείο

Να μια καλή περίπτωση μπάντας που δημιουργεί έξω από στενές ταμπέλες και σιγά σιγά βρίσκει την αναγνώρισή της. Πρόκειται για τους αθηναίους Night On Earth που μας επισκέφτηκαν χθες στο Λιθογραφείο. Το οποίο είχε κόσμο, αν και όχι γεμάτο, αλλά το ότι καθημερινή και με είσοδο 10 ευρώ (χωρίς ποτό μάλιστα…) ήρθαν αυτοί που ήρθαν ήταν ενθαρρυντικό. Τόσο για την μουσική κίνηση στην πόλη όσο και για την μπάντα για να δώσει ένα άρτιο live που ανέδειξε την τεχνική κατάρτιση όλων των μελών όσο και την ανάμεικτη και trippy αισθητική που θέλει το group να προσδώσει στις συνθέσεις του.
Καταρχήν η σκηνή σε προδιέθετε για το ζεστό και οικείο της βραδιάς μιας και από την οροφή κρέμονταν κομμένοι κορμοί δέντρων κάθετα προσανατολισμένοι, δίνοντας μια προοπτική λεπτότητας στην εικόνα και μια αίσθηση σπιτικής οικειότητας. Ένα σκηνικό που ταίριαξε με την bluesy και jazzy μορφολογία των τραγουδιών των Night on Earth, όπου το βιολί το πιάνο και το κόντρα μπάσο παίζουν βασικό ρόλο. Όχι όμως μόνο αυτά καθώς η τραγουδίστρια με την εξαιρετικά δουλεμένη σε ένταση και διάρκεια φωνή (αν και ορισμένες φορές λιγάκι τσιριχτή και χωρίς βάθος)και ο κιθαρίστας με τις κορυφώσεις του, δίνουν διαφορετική τροπή στις συνθέσεις. Εκεί που μπορείς να διακρίνεις τους Gathering στη φωνή της πρώτης, άλλο τόσο σε παρασέρνει σε παρατονικές τζαζ γραμμές ο δεύτερος. Εκεί όμως που όλοι μαζί συντάσσονται σε μια μελαγχολική διαρκή κορύφωση ομοιάζουν με την περίπτωση των Thee Silver Mt Zion Tra la la Band, δοκιμάζοντας τα όρια της έντασης. Επανερχόμενοι όμως στην αναζήτηση της ισορροπίας μέσω της πιανιστικής μελωδίας και της κιθαριστικής λιτότητας. Μέσα σε όλα αυτά περιπατούν ακατάπαυστα οι μπασογραμμές πλάθοντας έναν ενιαίο ρυθμοιστό, πότε υπνωτικό, υπόκωφο σε Portishead αποχρώσεις και άλλοτε νευρικό (αλλά ποτέ μανιώδη) σε αναζήτηση καλλιτεχνικής τελειότητας.
Όλα αυτά κάνουν τους Night On Earth μια καλλιτεχνική καταρχήν ομάδα ανθρώπων που σαν άτομα αλλά και στο σύνολο όλοι μαζί ψάχνονται και πειραματίζονται για την επίτευξη της υψηλότερης αισθητικής αρτιότητας. Αυτό τους κάνει περίοπτα διακεκριμένους μέσα στην εγχώρια αγγλόφωνη σκηνή (αν και μερικά τραγούδια τους έχουν ελληνικούς στίχους) που κυριαρχείται από κατεξοχήν κιθαριστικές μπάντες. Μαζί με τους Effigy και τους Interstellar Overdrive δείχνουν το δρόμο προς μια πιο ολοκληρωμένη, μακριά από indie αγκυλώσεις και πιο κοντά στο τοπικό μουσικό στοιχείο, οπτική του πως μπορεί η ανεξάρτητη δημιουργία να συμβαδίζει με την προϋπάρχουσα μουσική παράδοση, οδηγώντας σε πιο ζεστά και οικεία παρά ξενόφερτα και απονενοημένα συναισθηματικά μονοπάτια.
Να πούμε μόνο ότι οι Night On Earth έχουν κυκλοφορήσει 2 κανονικούς δίσκους, με τον τελευταίο να είναι βασισμένο πάνω σε συνθέσεις του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Στη συναυλία έπαιξαν κομμάτια και από τους 2 τους δίσκους καθώς και μια υπέροχη διασκευή στο “Exit Music” των Radiohead. Στις πιο χαμηλότονες στιγμές τους ήταν επίσης άψογοι, σε κάποιες μάλιστα (δυστυχώς δε γνωρίζω τους τίτλους των συγκεκριμένων κομματιών) υπέροχα (και όχι με την ποπ έννοια) μελωδικοί.
Για περισσότερα σχετικά με τους Night On Earth επισκεφτείτε εδώ: http://www.myspace.com/nightonearth