Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Σάββατο 25/10 στον Κόκκινο 107,7

PAOLO NUTINI – LET ME DOWN EASY
RAPHAEL SAADIQ – JUST DON’T
LAURA NYRO – STONE SOUL PICNIC
CAT’S EYES – FACE IN THE CROWD
THE CULTS – ABDUCTED
TEMPLES – TEST OF TIME
DJANGO DJANGO – STORM
BIRDENGINE – PHANTOM LIMP

ARTHUR LEE – EVERYBODY HAS TO LIVE
THE KINKS – THE DAYS
GEORGE HARRISON – WHAT IS LIFE
LOVIN’ SPOONFUN – COCONUT GROVE
THE VELVET UNDERGROUND – ALL TOMORROW’S PARTY
HOOKWORMS – AWAY/TOWARDS

GOSSIP – STANDING IN THE WAY OF CONTROL
RADIO 4 – DANCE TO THE UNDERGROUND
MANIC STREET PREACHERS – SEX POWER LOVE AND MONEY
FLAKES – CLERKENWELL SCREWS
LEE HARVEY OSWALD BAND – ROCKET ‘69
PARQUET COURTS – STONED AND STARVING
PARTS AND LABOR – NOWHERE NIGH

CHEMISTRY X – A CIRCLE RACE
ARCHIVE – BULLETS
PORCUPINE TREE – DRAWING THE LINE
SNOW PATROL – DISASTER LINE
HARVEY DANGER – FLAGPOLE SITTA

PLACEBO – NANCY BOY

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Playlist Σάββατο 18/10 στον Κόκκινο 107,7

ARCADE FIRE - SPRAWL
LOCAL NATIVES - BREAKERS
ALT-J - EVERY OTHER FRECKLE
PERFUNE GENIOUS - QUEEN
LANA DEL RAY - CRUEL WORLD
ST. VINCENT - PRINCE JOHNNY

THE SOUNDCARRIERS - SIGNAL BLUE
UNITED STATES OF AMERICA - THE GARDEN OF EARTHLY DELIGHTS
JEFFERSON AIRPLANE - SOMEBODY TO LOVE
THE VELVET UNDERGROUND - THERE SHE GOES AGAIN
ARIEL PINK - PUT YOUR NUMBER IN MY PHONE
MANICS - EMPTY MOTORCADE
UNKLE - KEYS TO THE KINGDOME
MOBY - REVOLVER

SMASHING PUMPKINS - CHERUB ROCK
HOLE - USE ONCE AND DESTROY
EMA - SO BLONDE
MANCHESTER ORCHESTRA - CHOOSE YOU
L.O.S.T. - THE NEW BEGINNING
CLOUD NOTHINGS - WASTED DAYS
...AND YOU WILL KNOW US BY THE TRAIL OF DEAD - OPEN DOORS

GOAT - THE GATHERING OF ANCIENT TRIBES
DVA - MULATU
THE GO! TEAM - YOSEMITE THEME
BECK - REPLICA
MOTEK - BETWEEN SLEEP AND FLOOR
ROXY MUSIC - MORE THAN THIS

Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

Εκπομπή Σαββάτου 11/10 στον Κόκκινο 107,7


TINA RIVEN – MATADJEM JINMIXAN
GOAT- TALK TO GOD
V.I.C. – NOVA
SOUNDGARDEN – SPOONMAN
KILLING JOKE – EUROPEAN SUPER STATE
CEREMONY – COLD COLD NIGHT

ALT-J – EVERY OTHER FRECKLE
KASABIAN – GLASS
PERFUME GENIUS – QUEEN
ARIEL PINK – PUT YOUR NUMBER IN MY PHONE
THE DRUMS – THERE IS NOTHING LEFT
VAMPIRE WEEKEND – WALCOTT
PIXIES – WAVE OF MUTILATION
MIKAL CRONIN – WEIGHT

THE SOUNDCARRIERS – ENTROPICALIA
STEREOLAB – THE NOISE OF CARPET
BERLIN BRIDES – OFF THE RACK
PAUL REVERE AND THE RAIDERS – NOT YOUR STEPPING STONE
TY SEGALL – FEEL
MANIC STREET PREACHERS – MAYAKOVSKY
CAMPAG VELOCET – CACOPHONOUS BUBBLEGUM

PAOLO NUTINI – IRON SKY
LANA DEL RAY – WEST COAST
MATTHEW E. WHITE – BIG LOVE (HOT CHIP REMIX)
FINDLAY BROWN – LOSING THE WILL TO SURVIVE (BEYOND THE WIZARD'S SLEEVE REMIX)
LARRY GUS – THE NIGHT PATROLS (JAMES PANTS REMIX)

 

Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2014

GOAT - COMMUNE (Sub Pop)


GOAT – COMMUNE

 
Όταν είναι να μιλήσεις για έναν δίσκο των Σουηδών Goat αναγκάζεσαι να μιλάς περισσότερο για τους Goat ως γκρουπ και λιγότερο για το τι περιλαμβάνει το Commune, ο δεύτερος δίσκος τους που κυκλοφορεί εδώ και ένα περίπου μήνα από την Sub Pop Records. Φαντάζομαι ότι το ίδιο θα συμβεί και με τους επόμενους δίσκους τους, αν υπάρξουν.

 Αυτό το παραστράτημα είναι δικαιολογημένο διότι το προ διετίας ντεμπούτο τους World Music, βρήκε εντελώς απροετοίμαστη την μουσική και δη τη ροκ κοινότητα. Σουηδοί και μάλιστα από την επαρχία, που παίζουν ψυχεδελικό ροκ ανακατεμένο με διάφορες μουσικές του κόσμου, και το οποίο συνοδεύουν με  παγανιστικούς στίχους και απόκρυφους συμβολισμούς. Αυτό το απόκρυφο στοιχείο στην αισθητική και την εικόνα των Goat (φοράνε πάντα μάσκες και ενδυμασίες ζώων κατά προτίμηση) είναι που έχει συναρπάσει τη μουσική κοινότητα και την έχει κάνει να ασχολείται όλο και περισσότερο μαζί τους.

 Εδώ μπορεί κανείς να νομίσει ότι οι Goat πουλάνε εικόνα και στυλ αντί να παράγουν ποιοτική μουσική. Σε αυτό το συμπέρασμα φτάνει μόνο όποιος δεν έχει ακούσει κάποιον από τους δύο τους δίσκους. Διότι είναι το συνονθύλευμα των μουσικών που αναμιγνύουν οι Goat και το οποίο μας παρουσιάζουν σαν μια απόλυτα κοινή λαϊκή μουσική παράδοση όλου του πλανήτη, που δημιουργεί σε πρώτη θέση αυτό το ενδιαφέρον. Και μάλιστα μια κοινή παράδοση εκφρασμένη μέσα από μια ροκ γλώσσα.

 Δεν είναι λοιπόν έκπληξη το γεγονός ότι οι Goat «αρέσουν σε πολλούς» με διαφορετικά «γούστα» στη μουσική. Η χρήση των εισαγωγικών στοχεύει στο να καταδείξει πόσο η χρήση αυτής της (οικουμενικής παρά ταύτα απόκρυφης) γλώσσας και τα εργαλεία που χρησιμοποιεί, καταρρακώνουν κάθε στερεότυπη αντίληψη περί γούστου και προσωπικής προτίμησης για τις σύγχρονες τάσεις της μοντέρνας μουσικής. Και τούτο διότι η γλώσσα αυτή είναι μια παγκόσμια γλώσσα – γλώσσα φωνών, τυμπάνων, παύσεων και σιγάσεων, εντάσεων και κορυφώσεων, αυτοσχεδιασμών και ελέγχου- που ενοποιεί τις κουλτούρες του πλανήτη και αναδεικνύει τα κοινά τους χαρακτηριστικά. Με αυτόν τον τρόπο το rock nroll επιστρέφει στις ρίζες του (τις κάθε άλλο παρά αστικές), δηλαδή στις κοινοτικές τελετές εξορκισμού του κακού πνεύματος και εξυγίανσης του καλού που θα επιτρέψει στο θυσιασμένο ζώο (εξού και GOAT=Κατσίκα) την πνευματική ένωση με το σύμπαν.

 Έτσι άλλοτε γίνεται αφρικανικό μπλουζ της ερήμου (Talk to God, The Gathering of The Ancient Tribes), και άλλοτε tribal τελετουργικό παραλήρημα της ζούγκλας (Goatslaves). Πότε μεταμορφώνεται σε αμανέ της ανατολής (Hide From The Sun) και πότε σε βιομηχανικό beat της μεγαλούπολης (Words). Γίνεται ύμνος της δυτικής ακτής (Goatchild), πένθιμο φολκ (To Travel The Path Unknown) και κορυφώνεται σε acid ψυχεδελικές κιθάρες (Bondye). Όλα αυτά συνοδευόμενα από τις χαρακτηριστικές δαιμονικές γυναικείες φωνές που προσδίδουν έναν πρωτόγονο χαρακτήρα αλλά και μια γενεσιουργό δύναμη στο παραπάνω μίγμα.

 Όπως το λέει ένα μέλος της κολλεκτίβας των Goat “Ότι ακούς εδώ είναι η οικουμενική ομοιότητα μεταξύ όλων των μουσικών του κόσμου.» Ή όπως διαβάζουμε στη σελίδα τους στο επίσημο site της Sub Pop “Οι Goat θέλουν να δώσουν πνοή ξανά στην κοινοτική εμπειρία της ροκ μουσικής δημιουργώντας μια διαφορετική ιστορία προέλευσης» Σε κάθε περίπτωση η μουσική τους είναι ατόφια λαϊκή μουσική που ενοποιεί τις ξεχωριστές κοινοτικές μνήμες και παραδόσεις σε μια παγκόσμια κοινή παράδοση, αυτή του rockn roll, καθιστώντας το μια παγκόσμια μουσική γλώσσα των λαών. Και μάλιστα αυτό χωρίς τις μεθοδευμένες παρεμβάσεις του μηχανισμού της εμπορικής παγκοσμιοποίησης. Έτσι αυθόρμητα χτίζουν τον μύθο τους σιγά σιγά οι Goat. Και έτσι συγκινούν τις μάζες που τους περιμένουν σε κάθε πλευρά του πλανήτη. Ίδωμεν πότε θα έρθουν από τα μέρη μας.

Δημοσιεύτηκε στο www.presspop.gr

Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2014

Το playlist της εκπομπης του Σαββάτου 4/10

Ξεκινάμε συγκινητικά. " We change, we stay the same.." με τους
CHINAWOMAN – NOTHING TO TALK ABOUT
Συνεχίζουμε εκφράζοντας τη θέλησή μας να μείνουμε "χαμένοι στο όνειρο" με
THE WAR ON DRUGS – LOST IN THE DREAM
Πέφτει η ήσυχη βροχή και θυμόμαστε τις τελευταίες μέρες των
PLAYGROUND NOISE – WIDE DREAMY SCREANS
και τα πράγματα πέρνουν την πορεία τους..
MANIC STREET PRACHERS – THE VIEW FROM STOW HILL
DUKE AND THE KING – SHAKY
WILLARD GRANT CONSPIRACY – FLYING LOW

DAVID BOWIE – NEXT DAY (το πάτησα κατά λάθος αλλά κοίτα τώρα τίτλος και αυτός)
THE BET – WHO’LL PAY REPARATIONS FOR MY SOUL
CASS MC COMBS – HONESTY IS NO EXCUSE
THE BEATLES – CRY BABY CRY (να κλάψω..)
TEMPLES – THE GUESSER
UNKNOWN MORTAL ORCHESTRA – SWIM AND SLEEP
ESSEX GREEN – MRS. BEANS

GORKY’S ZYCOTIC MUNCI – DIAMOND DEW
THE BYRDS – IT WON’T BE WRONG (σηκώνομαι να χορέψω)
THE QUARTER AFTER – SANCTUARY
SEBADOH – I WILL
LA DISPUTE – EXTRAORDINARY DINNER PARTY
…AND YOU WILL KNOW US BY THE TRAIL OF DEAD – A PLACE TO REST (γουστάρω)
PARQUET COURTS – SUNBATHING ANIMAL (ωχ, το γάμησα λίγο..)
DEAD KENNEDYS – CALIFORNIA UBER ALLES
BAD RELIGION – INNER LOGIC (χοροπηδάω)

BLACK KEYS – GOTTA GET AWAY
THE DANDY WARHOLS – BOHEMIAN LIKE YOU 
BECK – GIRL
DEUS – NIGHTSHOPPING
QOTSA – THE LOST ART OF KEEPING A SECRET (με πιάνει η ψευδαίσθηση ότι βρίσκομαι 12 χρόνια πριν σε κάποιο καλοκαιρινό ροκ μπαρ)
RACONTEURS – HANDS
SMASHING PUMPKINS – FRAIL AND BEDAZZLED (θυμάμαι τα 20 χρόνια από την ημέρα που πρωτοκυκλοφόρησε)
NIRVANA – DRAIN YOU


Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

Μια μόνο λέξη

 
Στενοχώρια 

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2014

THE SOUNDCARRIERS - ENTROPICALIA (Ghostbox)

 
 
Κρατήστε από τους Stereolab τις kraut rock  και bossa nova εμμονές, προσθέστε τα έγχορδα των Air, δανειστείτε φλάουτα από τους Saint Ettienne, προσθέστε διπλά ψυχεδελικά φωνητικά και δώστε τα όλα  στους Broadcast να συνθέσουν. Σίγουρα δεν είναι η πρώτη φορά που ένα νέο γκρουπ σας συστήνεται υπό αυτό το ηχητικό μαγείρεμα. Πάμπολλα indie pop σχήματα που φλερτάρουν με την electronica κοιτάζουν προς το στρατόπεδο αυτών των επιδραστικότατων σχημάτων της τελευταίας 20ετίας.

Οι Soundcarriers βέβαια δεν είναι ολοκαίνουρια μπάντα. Το Entropicalia είναι το τρίτο αισίως άλμπουμ τους αλλά με αυτό είναι που συστήνονται στο ευρύτερο κοινό. Επίσης, δεν παίζουν «ηλεκτρονική» μουσική. Η βασική rhythm section τους αποτελείται από τα τύμπανα και το δυνατό μπάσο, προσιδιάζοντας σε μια κατεξοχήν rock μπάντα.

Από το εξώφυλλο του Entropicalia ήδη μπορεί κανείς να ψυλλιαστεί τι θα ακούσει στα δέκα κομμάτια που το απαρτίζουν. Οι κυματιστές θαλασσί και ξεβαμμένο κόκκινο ρίγες με φόντο ένα νεανικό γυναικείο πρόσωπο να κοιτάζει αφηρημένο ψηλά και στο βάθος τα μέλη της μπάντας να ποζάρουν σαν απρόσωπα φαντάσματα, όλα αυτά θυμίζουν περασμένες εποχές αθωότητας, ελευθερίας και έρωτα. Οι κινηματογραφικές και αισθητικές αναφορές διάσπαρτες. Από τη bossa nova πολυχρωμία και τα γαλλικά film noir των 50s, στα ψυχεδελικά δισκάκια των 60s  και την προοδευτική αντίληψη των 70s. Και κάπου εκεί φαίνονται να σταματούν οι αισθητικές αναφορές των Soundcarriers χωρίς φυσικά να μας λυπεί αυτό.

 Ίσα ίσα το Entropicalia είναι ένα δίσκος που υπηρετεί άψογα αυτό το υβρίδιο της σύγχρονης ποπ, επαναφέροντας στο νου όλα όσα έχει αγαπήσει κανείς στους Stereolab φερ’ ειπείν, χωρίς όμως να περιπέφτει στην παγίδα της μανιέρας και της επανάληψης. Έτσι για το ξεκίνημα έχουμε το ρυθμικότατο Low Light που μπορεί να θυμίσει τους Air και τους Saint Etienne να ρεμιξάρουν ψυχεδελικά anthems των 60s. Στη συνέχεια στο The Outsider, tropicalia και bossa nova ρυθμοί ντύνουν άψογα τα διπλά γυναικεία και αντρικά φωνητικά (σήμα κατατεθέν του γκρουπ) κάνοντας τον ήχο εξωτικό και δικαιολογώντας τον τίτλο του άλμπουμ. Οι kraut επιρροές, που είναι διάσπαρτες στον δίσκο, κάνουν την εμφάνισή τους στο ομώνυμο και πιο ενδιαφέρον κομμάτι του δίσκου. Μια πανέμορφη μελωδία αναπτύσσεται και κορυφώνεται δραματικά με τη βοήθεια της μινιμαλιστικής παραγωγής και τον ήχο του φλάουτου να ξεχωρίζουν.

Στο επίσης πανέμορφο Signal Blue ξεδιπλώνονται οι προοδευτικές τάσεις των Soundcarriers φέρνοντας στο μυαλό τόσο ψυχεδελικά γκρουπ της δεκαετίας του 60, όπως τους Jefferson Airplane και τους United States of America, όσο και progressive rock σχήματα της δεκαετίας του 70, όπως τους Yes. Το Boiling Water ανεβάζει τα γκάζια με την psych pop αντίληψή του, ανάλογη των σύγχρονων Tame Impala και των φετινών Temples. Για να δώσει τη θέση του στην ανόθευτη ποπ του So Beguiled, ιδανική επένδυση για ανοιξιάτικά και καλοκαιρινά απογεύματα. Οι bossa nova αναφορές επιστρέφουν στο Somewhere to Land και οι ψυχεδελικές, βασισμένες πάντα στα διπλά φωνητικά, στο Lose the Feel. Για πριν το τέλος το Entropicalia μας επιφυλάσσει το 12λεπτο kraut instrumental διαμαντάκι ονόματι This is Normal, ιδανικό για εσωτερικά ταξίδια, χορευτικούς αυτοσχεδιασμούς, κινηματογραφικές ασκήσεις και ότι άλλο μπορεί κανείς να σκεφτεί για να συνοδεύσει 12 λεπτά απόδρασης από το εδώ και το τώρα. Σίγουρα το πιο ψυχεδελικό κομμάτι του άλμπουμ με μπόλικες jazz αναφορές. Το κλείσιμο ανήκει στο Effr, άλλο ένα πανέμορφο psych jazz μουσικό θέμα να συνομιλεί με φλάουτα και ακουστικές κιθάρες .

Συνολικά το Entropicalia είναι το ιδανικό soundtrack για δροσιστικές αποδράσεις από την καθημερινότητα και ένας δίσκος που σιγά σιγά θα αποκτά πιστούς οπαδούς.