Πέμπτη 14 Απριλίου 2011

Δαματζ γκουτζ

Λίγο πριν τις διακοπές του Πάσχα τέτοιες μέρες πέρυσι αγαπούσα τα βαμπιρ του σαββατοκύριακου και τους διοικητές. Σήμερα οι διαθέσεις μου είναι πιο old fashioned με ολίγον τι από 90s brit rock, καινούργιο παλιό indie rock, νεοψυχεδελίζουσα μπαλάντα και ροκιά από Καναδά μεριά και μία μικρή έκπληξη από το ελληνικό παρελθόν.



Οι Smashing Pumpkins δλδ ο Billy Corgan με την εκάστοτε κουστωδία του κυκλοφορούν κάθε τόσο ένα τραγούδι και το προσφέρουν για δωρεάν κατέβασμα από το site της μπάντας. Το συγκεκριμένο είναι το 9ο από τη σειρά Teardrop by Kaleidoscope που συνολικά θα αριθμεί 44 κομμάτια.. Είναι και το πιο ενδιαφέρον μέχρι στιγμής. Α, και στη φωτό κοιτάξτε καλά την κιθαρίστρια και σκεφτείτε καλά που μπορεί να την έχετε ξαναδεί. Η ερώτηση απευθύνεται στους φανατικούς των SP.



Οι καναδοί Black Mountain έχουν κυκλοφορήσει διάφορα ενδιαφέροντα πράγματα τα χρόνια που δραστηροποιούνται από το 2005 και μετά με κορυφαίο εκείνο το καταιγιστικό Don't run our hearts around. Αυτό είναι επίσης δυναμικό και η νοσταλγική του διάθεση κάθε άλλο παρά απρόσκλητη είναι. Κατευθείαν από τον πλανήτη Paranoid (έπαιξαν και στα μέρη μας πριν λίγες μέρες).



Καναδοί και οι Besnard Lakes με μπροστάρισσα την ελληνικής καταγωγής Olga Goreas που ψιθυρίζει στα ελληνικά στον προηγούμενο δίσκο της μπάντας (συγκεκριμένα στην εισαγωγή του μαγικού And you lied to me). Εδώ από τον περσινό δίσκο τους που δεν έχω ακούσει ολόκληρο αλλά πρέπει να το κάνω γιατί ότι και να έχω ακούσει από αυτούς μου αρέσει πολύ. Ένας πολύ όμορφος συνδυασμός dream pop και southern αισθητικής. Σύγχρονοι χαμένοι ήρωες...



Τις τελευταίες μέρες έχω ψιλοκολλήσει με ένα best of από τους βρετανούς 90s ροκερς Dodgy που στο πρώτο μισό της δεκαετίας ήταν μεγάλο όνομα στη Γηραιά Αλβιώνα και ένα ας πούμε πιο καθαρόαιμο ροκ άκουσμα σε σχέση με τη μανία τότε αρχικά με το shoegaze και ύστερα με την brit pop (που ξέσπασε με τους Oasis οι οποίοι έπαιζαν support στις πρώτες συναυλίες των Dodgy). Μετά τη διάλυσή τους στην κυριολεξία εξαφανίστηκαν αλλά τώρα που ξανακούω τις επιτυχίες τους και όχι μόνο συνειδητοποιώ ότι παρά την επίπεδη παραγωγή των δίσκων τους είχαν ενδιαφέρουσες συνθέσεις ειδικά στο ξεκίνημά τους. Μετά το '95 έγιναν δυστυχώς και αυτοί αναπόσπαστο κομμάτι της brit pop, κάτι που μάλλον τους οδήγησε στο μοιραίο. Μόλις τώρα μαθαίνω από το you tube ότι έπαιξαν ξανά μαζί το 2009 εδώ.

Τέλος οι Τρύπες και ένα σχετικά πρόσφατα ανεβασμένο βίντεο στο tube από παλαιό live όπου και διασκευάζουν απολαυστικά τι άλλο, Gang of Four.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου