Λόγια για ανασκόπηση

Σε δύο μέρες ξεκινά το παιχνίδι της αντίστροφης μέτρησης με τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς και της δεκαετίας και ταυτόχρονα με την αγωνία για το ποια θα είναι η τελική σειρά των δίσκων θέλω να εκφράσω κάποιους γενικότερους προβληματισμούς για τη μουσική που ακούσαμε φέτος.
Δεν ήταν πολύ καλή μουσική χρονιά αυτή. Συνεπώς, πως να βγει λίστα με 20 και 30 δίσκους; Ούτε καν τραγούδια που θα μείνουν δε βγήκαν και εννοώ τραγούδια που θα θυμόμαστε σε 5 χρόνια όχι μόνο εμείς οι μανιακοί με τη μουσική αλλά όλος ο κόσμος. Εδώ χρίζει ερωτήσεως, τι κάνει ένα τραγούδι και ένα δίσκο να μένει στο χρόνο? Παρότι και εγώ στην εκπομπή που κάνω παίζω αρκετά πράγματα από την «σκηνή», που θεωρώ αξιόλογα, νομίζω ότι το πιο αξιόπιστο μέτρο του τι είναι καλό είναι εκείνο που αρέσει στους περισσότερους. Και δεν εννοώ το mainstream, το σκυλάδικο, το ελληνάδικο ή το εύκολο πανκ ροκ. Ας αφήσουμε τα ψέμματα, ο κόσμος αρχίζει να ανοίγει τα αυτιά του και να αναζητά νέα ακούσματα. Βλέπω γύρω μου άτομα που ποτέ δεν το περίμενα να τα βλέπω στις ποπ και ροκ συναυλίες και στα μαγαζιά που παίζουν τέτοιες μουσικές. Κολλήματα υπάρχουν και στην Ελλάδα ποτέ δε θα πάψουν. Αυτός ο κόσμος είναι και ο καλύτερος κριτής και τα δικά μας κολλήματα με την οποιαδήποτε «σκηνή» είναι χειρότερα από τα μπουζούκια.
Ωστόσο, παρατηρείται το παράξενο εκεί που η ποπ γίνεται μόδα η ποιότητά της να πέφτει. Και αυτό μπορεί να το αποδώσει κάποιος στην εμπορικότητα που αρμόζει παντα στη μαζική μόδα και στα trends που πλασάρονται από το διαδίκτυο, το οποίο έχει αρχίσει να παίζει μεγάλο ρόλο σε αυτό και να ανταγωνίζεται την τηλεόραση. Εγώ το αποδίδω στην κάθετη πτώση της ροκ, σαν ιδεολογία και στάσης ζωής. Ποπ κουλτούρα χωρίς πρόκληση δεν υπάρχει και το ροκ αντεργκράουντ ή της επιφάνειας ακούγεται άνευρο, χωρίς όνειρο και περιεχόμενο (γενικά πάντα). Κοινωνικές οι αιτίες και δε θα τις αναλύσουμε εδώ.
Οι δίσκοι για το 2009 που θα αναρτηθούν σε αυτό το μπλογκ είναι μόνο μέχρι στιγμής οι καλύτεροι από αυτούς που έχω ακούσει. Νομίζω όμως ότι τους καλύτερους θα τους ακούσω από δω και πέρα. Οπότε οι λίστες θα αλλάξουν τόσο μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου που θα τις παρουσιάσω στην εκπομπή όσο και αργότερα μέσα στο νέο έτος. Ας όψεται, παιχνίδι είναι μόνο και το γουστάρω πολύ.
Τέλος, το ερώτημα αν το ελεύθερο download σκοτώνει την αγάπη για τη μουσική θα παραμείνει για άλλη μια φορά αναπάντητο. Ψέματα, και βέβαια τη σκοτώνει αλλά μόνο για εκείνους που έμαθαν να λένε τη στέρηση αγάπη.

A, να και τα τραγούδια του Σαββάτου μόνο, μιας και σήμερα κάναμε κούρα, βουνό, τζάκι, σουβλάκια και κρασιά, το πρωί βόλτα στον ήλιο, σε παλιές εκκλησίτσες, σε μέρη που τα πήρε ο χρόνος, στους αγρούς, το παρελθόν, την αλήθεια της φύσης κλπ φιλοσοφικά.

DEAD WEATHER - 3 Birds
FLAMING LIPS - Evil
WILD BEASTS - Two Dancers
INTERPOL - The New
KEVIN SHIELDS - City Girl
JOY ZIPPER - Christmas Song
FAUST - Jenifer
BLUR - Out of Time
KEANE - Bedshaped
BELLE AND SEBASTIAN - Funny Little Frog
LIGHTSPEED CHAMPION - Galazy of the Lost
MONSIEAU MINIMAL -
DEADBEAT ESCAPEMENT - Acts of Grace
LOLEK - A Valse of true Romance
ROSEBLEED - A Story
PURESSENCE - Raise Me To The Ground
WOVENHAND - Not One Stone
16 HORSEPOWER - American Wheeze
BEIRUT - Brandenburg
PHISH - Backwards Down The Number Line
ALLMAN BROTHERS BAND - Rambling Man
SOUNDTRACK OF OUR LIVES - Infa Riot
LAST DRIVE - P/rman
ARCTIC MONKEYS - C.L.
HOLE - Use Once and Destroy

Είχα να πω πολλά και για τους Nouvelle Vague και το Live στην Ακτή Δυμαίων αλλά απο κείνο το βράδυ νιώθω ψιλοψόφιος. Όλοι θα ξέρετε ήδη και αν όχι θα ακούσετε ότι έγιναν ωραία πράγματα την Πέμπτη το βράδυ. Αύριο θα βγουν τα reviews για την Αθήνα. Να δούμε τι εγινε εκεί