Το King of Limbs μέχρι τη μέση είναι από αδιάφορο μέχρι εκνευριστικό. Από το πέμπτο τραγούδι όμως μέχρι το τελευταίο, το όγδοο, ανεβαίνει τα σκαλιά της ποιότητας με τεράστιες δρασκελιές. Το Lotus Flower σε βάζει στο ρυθμό με τη φωνή του York να σου κρατάει την καλύτερη παρέα. Έπειτα τα Codex και Give up the Ghost είναι η καλύτερη παρέα τόσο για τα μοναχικά σου βράδια όσο και για να τα μοιραστείς με το ταίρι σου. Μιλάμε για ευαισθησία και μελωδία που δεν έχεις ακούσει πολύ φέτος. Και η φωνή του York σε πείθει, ανεπιτήδευτη και ήρεμη όπως ακούγεται έπειτα από τους νευρώδεις σπασμούς του In Rainbows (αν και από τότε είχε δείξει σπουδαία δείγματα της ακουστικής, folky, σχεδόν bluesy με την έννοια της εκφραστικής αφαιρετικότητας, διάθεσης που τον διακατέχει τελευταία).
Το King of Limbs τέλος κατέχει αυτή τη θέση στη λίστα μου επειδή τελειώνει με το καλύτερο ίσως κομμάτι της χρονιάς. Στο Separator σμίγουν το ηλεκτρονικό με το συναισθηματικό πρόσωπο του συγκροτήματος, ξεκινώντας με ηπιότητα αλλά οδηγώντας σε μια απολαυστική κλιμάκωση, όπου και πάλι ο Τhom δείχνει την συναισθηματική ωριμότητα που έχει κατακτήσει τα τελευταία χρόνια και τον καθιστά μέγιστο τραγουδοποιό της γενιάς μας.
NO 16 THE ZOMBIES - BREATHE IN BREATHE OUT
NO 17 FLORENCE AND THE MACHINE - CEREMONIALS
NO 18 SCREAMING TREES - LAST WORDS: THE FINAL RECORDINGS
NO 19 ARCTIC MONKEYS - SUCK IT AND SEE
NO 20 LEON - FUTRUE
Εδώ βλέπετε τι ψηφίζεται στη blogovision από τους 151 έλληνες bloggers που συμμετέχουν στον διαγωνισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου