Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

NO. 13 TUNE YARDS - WHO KILL

NO. 13 TUNE YARDS – WHO KILL



Για αυτό το δίσκο έγραψα και στο παρελθόν. Δες εδώ

Από τότε δεν έχουν αλλάξει και πολλά. Με την ακρόαση των πρώτων δύο κομματιών εκνευρίζεσαι σε βαθμό όχι να θες να κλείσεις τον ήχο αλλά να θέλεις να πας να τους βρεις και να τους χέσεις. Αυτό συμβαίνει και σε άλλες στιγμές του δίσκου. Και αυτός ο δίσκος είναι 13ος καλύτερος της χρονιάς τότε…
Ίσως του φέρομαι πολύ επιεικώς αλλά τα Gangsta, Doorstep, Powa και Wolly Wolly Song παναείναι κομματάρες για να είναι έξω από τη 13άδα το Who Kill. Μόνο αυτό δηλαδή, θα μου πείτε; Όχι μόνο, βάλτε και το ότι οι Tune Yards μέσα στη θορυβώδη μεγαλομανία τους προσφέρουν έναν μοναδικά αναγνωρίσιμο ήχο που πότε πάει προς το αλλοπρόσαλλο (όπως στο Gangsta, ένα κομμάτι που θα ζήλευαν όχι οι Vampire Weekend αλλά ο Frank Zappa) και άλλοτε προς μια λευκή funk soul, ίσα ίσα πειραγμένη που να μην έχει καμία σχέση με ότι έχεις ακούσει από αυτό το είδος παλιότερα (Doorstep, Powa). Τέλος υπάρχει και το φολκ πρόσωπο της κυρίας Merrill Garbus που είναι ο ιθύνων νους πίσω από τους Tune Yards. Στο Wolly Wolly Song παραδίδει μια παγωμένη folk κομματάρα που θα ζήλευε και η Beth Gibson.
Το Who Kill από κει και πέρα είναι βερμπαλιστικό, πολυεπίπεδο, κουραστικό και ίσως ανούσιο. Σίγουρα άνισο στο σύνολό του αλλά με πρωτότυπες ιδέες που του χαρίζουν αυτή τη θέση.

ΝΟ. 14 TPOBPAH – BELONG
NO. 15 RADIOHEAD – KING OF LIMBS
NO. 16 THE ZOMBIES – BREATHE OUT BREATHE IN
NO. 17 FLORENCE AND THE MACHINE – CEREMONIALS
NO. 18 SCREAMING TREES – LAST WORDS: THE FINAL RECORDINGS
NO. 19 ARCTIC MONKEYS – SUCK IT AND SEE
NO. 20 LEON - FUTRUE

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου