Φεύγω για τον Ήλιο

Το αφεντικό μου σήμερα μου υποσχέθηκε ότι σε λίγες ώρες θα βρίσκομαι στον ήλιο. Κάθε πρωί όταν ανοίγει η μέρα μου αρέσει να πηγαίνω κοντά του και να λιάζομαι. Εκεί ψηλά στον ήλιο θα μπορώ να ταξιδέψω σε ολόκληρο το σύμπαν, σε όλο τον ουρανό, θα κοιτάζω τα σύννεφα και θα πετάω. Από εκεί θα βλέπω και τα αφεντικά μου και όλους εσάς που με κοιτάζετε όλο απορία και έκσταση τα δειλινά. Θα σας στέλνω αεράκι με το κύμα του νερού, να το παίρνετε μαζί σας και να γεμίζετε νοσταλγία. Και αν δε γνωρίζετε γιατί νιώθετε αυτή τη νοσταλγία είναι γιατί τότε θα έχω εισχωρήσει μέσα σας σαν άγνωστο συναίσθημα. Μην ανησυχείτε όμως, θα σας κάνω να χαμογελάτε και που και που θα θυμάστε αυτά που περάσαμε μαζί. Ουουου και τι δε περάσαμε μαζί, παιχνίδια στα πάρκα του Παγκρατίου με την συγκλονιστικότερη σκυλοπαρέα που υπήρξε ποτέ, αλητείες με γκομενίτσες στη θάλασσα της Κάτω Αχαΐας και μπόλικο φαί στο διαμέρισμα (κλαψ..) της Αγίου Νικολάου. Αν ποτέ σα στεναχώρησα όπως τότε που έλειπα για μέρες με την σκυλοπαρέα στη θάλασσα σας ζητάω συγγνώμη. Και εσείς, μην στεναχωριέστε που δεν προλάβατε να με σώσετε από εκείνο που κανείς δε σώζεται.



Περιμένω λοιπόν να πάω εκεί ψηλά, στον ήλιο τον κόκκινο, όλο χρώμα, ζωντάνια και μυστήριο. Ελπίζω να τα πούμε κάποτε εκεί απάνω. Έως τότε να περνάτε καλά, να κοιτάζετε τους άλλους στα μάτια, να μην αρνείστε τα χάδια και βέβαια ποτέ το φαγητό. Να ζητάτε την ελευθερία σας ακόμα και αν επίμονα σας την αρνούνται και να μην το βάζετε κάτω ποτέ.



Είμαι ο Κούκυ, ο Γρούτσου, ο γρουστουκτούλου ή αλλιώς γρούλου ή γρούφτου, αυτός που εκείνο το πρωινό του Αυγούστου πριν 11 φορές η γη περιστραφεί γύρω από τον ήλιο έπεσε απότομα στο χωράφι σας μόνος και έρημος αλλά εσείς τον σώσατε. Εσάς θα έχω και για τελευταία παρέα εδώ. Γου γουβ (=Σας Αγαπάω)!!!