Η σύνδεσή μου με αυτό το άλμπουμ ξεκίνησε από την προσεκτική ακρόαση δύο τριών κομματιών που με ανάγκασαν να τα ακούσω πολλές φορές μέχρι να μου αποκαλύψουν το μεγαλείο τους. Περισσότερο και από το Let England Shake η συμφωνική blues των The Ministry of Social Affairs και The Wheel με έμπασε στον σκοτεινό πράο ασπρόμαυρο κόσμο της Pj με προβληματισμό. Για μια περίοδο η ανάγκη να ακούσω το δίσκο αυτό συνδεόταν με μία εσωτερική θλίψη που με βασάνιζε. Συνάψαμε μία σχέση που καλέδεσε στο Παλαιό Φάληρο. Η πιο κουραστική μέρα της χρονιάς έτυχε να είναι εκείνη της 7ης Ιουνίου. Το κεφάλι μου γύρναγε γύρω γύρω και απειλούσε να κάμψει τη διάθεση που είχα φτιάξει μήνες πριν για αυτή την συναυλία. Εκείνη με την μπάντα της όμως με ίσωσαν, με έκαναν να κοιτάξω τη θλίψη αυτή στα ίσα, συντόνισαν τα συναισθηματά μου με την μπλουζ λιτανεία τους. Και ανά στιγμές έφεραν την κάθαρση.
Έκτοτε και αφού η θλίψη έκανε τον κύκλο της επισκεπτόμουν το Hope Six σπανιότερα αλλά με ωριμότερα αυτιά που με έκαναν να το ακούω από την αρχή μέχρι το τέλος ως ένα concept album, προσέχοντας κάθε παραμικρή νότα και συγχορδία όπως του αξίζει.
The Ministry of Social Affairs
4. PJ Harvey - "The Hope Six Demolition Project"
5. Moby & The Void Pacific Choir - "These Systems Are Failing"
6. Angel Olsen - "My Woman"
7. Cass McCombs - "Mangy Love"
8. Pixies - "Head Carrier"
9. Jayhawks - "Paging Mr. Proust"
10. Chickn - "Chickn"
11. Night Beats - "Who Sold My Generation"
12. Daphne And The Fuzz - "Daphne And The Fuzz"
13. Sundayman - "Scene Missing"
14. Callas - "Half Kiss Half Pain"
15. Mitski - "Pubety 2"
16. Coral - "Distance Inbetween"
17. Frantic Five - "La Fin"
18. Besnard Lakes - "A Coliseum Complex Museum"
19. Thee Oh Sees - "A Weird Exits"
20. Iggy Pop - "Post Pop Depression"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου