Ο Ulrich Schnauss με εντυπωσίασε με το ατμοσφαιρικό του σετ στο λιθογραφείο και αν και σίγουρα άρεσε, το κοινό δεν του το έδειξε τόσο πολύ την Παρασκευή που μας πέρασε. Εγώ πρέπει να ήμουν ο μόνος που κουνιόμουν και ήμουν επιβιβασμένος στο διαστημικό σκάφος των ήχων του μουσικού. Η αγαπημένη μου ηλεκτρονική μουσική. Thank you Ulrich!
H Anna που φαίνεται να κόβει σα μαχαίρι με τις ροκαμπιλάτες κιθαρούλες της και την παθιάρικη φωνή της. Το καλύτερο τραγούδι του δίσκου της
Η Polly που σαν σοφή ιέρεια διηγείται τις ιστορίες της με εύστοχη τραγουδιστική σπαρακτικότητα. Άσχετο, αλλά ενώ άκουγα το LET ENGLAND SHAKE και έβλεπα ταυτόχρονα κάποιο βιντεάκι από τις καταστραφές στην Ιαπωνία κάπως ένιωσα..
Η Joan as Poice Woman σε μαγικές soul pop στιγμές. Ολοκαίνουργιο.
Οι Midnight Oil που τους θυμήθηκα με αυτό το τραγούδι μετά από πολλά χρόνια που έβαλα να παίξει το απαράδεκτης ποιότητας ελληνικό βινύλιο.
Οι Radiohead που όσο μέτριοι και αν ακούγονται με την πρώτη ακρόαση του King of Limbs τόσες μικρές εκπλήξεις φυλάσσουν για τη συνέχεια των ακροάσεων και για όσους έχουν την υπομονή να ακούσουν μέχρι το τελευταίο κομμάτι που είναι ίσως και το καλύτερο.
Και τέλος η εύθυμη νότα με τους Novos Baianos που τους έμαθα πριν λίγο καιρό από τον φίλο whatisluv. Σα να σου κάνουν ένεση καλής διάθεσης, αδρεναλίνης, απελευθέρωσης, ποδοσφαιρολαγνείας, χιπαριού και άλλα γραφικά και ωραία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου