Διαβάζεις το όνομα της μπάντας και βλέπεις το εξώφυλλο. Τι μουσικό είδος να παίζουν άραγε; Εμένα το μυαλό μου πήγε στη διπλανή εικόνα. Στοιχεία της φύσης ξεκομμένα από το φυσικό περιβάλλον τους, με χρωματιστό φόντο και το γράμμα L (θα έλεγα το πιο σέξι γράμμα της abc) εις διπλούν και τριπλούν. Μετά κοιτάς φωτογραφία της μπάντας, η γυναικεία παρουσία κατά τα 4/5, με ποπ ντύσιμο και κούρεμα. Ξέρεις ήδη τι θα ακούσεις. Σε μια χρονιά που οι Lush αποφάσισαν να επιστρέψουν στην σκηνή 20 σχεδόν χρόνια μετά, η ηχητική σύμπτωση των δύο γκρουπ είναι εντυπωσιακή. Land, γη, στοιχεία της φύσης αλλά και στοιχεία του σπιτιού, της ζεστασιάς. Εδώ μέσα όμως ακούς ήχο που δροσίζει τις αισθήσεις, δημιουργεί εικόνες ταξιδιού, φυγής, αναζητά το φως της μέρας όταν εκείνο κυματίζει χαμηλά πριν πέσει στη θάλασσα. Αέρινο, αιθέριο, ονειρικό. Τρικυμιώδες, θορυβώδες σχεδόν από την άλλη.
Κάπως έτσι περιγράφεται η πιουρίστικη αντίληψη των λονδρέζων Novella για την κιθαριστική indie pop που παίζουν. Lush, Pale Saints, Boo Radleys, Stereolab, Velvet Underground, Can, σου έρχονται στο μυαλό για άλλη μια φορά. Πόσες μπάντες το έχουν ξαναπαίξει αυτό... Και πόσες το κάνουν ανούσια, αυτιστικά, χωρίς να έχουν να προσφέρουν μισό τραγούδι. Εκείνο όμως που μου αρέσει στο Land δεν είναι μόνο ότι έχει αξιόλογα κομμάτια αλλά ό τρόπος που διαδέχονται το ένα το άλλο. Το Follow και το Something Must Change είναι ιδανικά opener με τον krautικό ρυθμό να μας κάνει να κουνιόμαστε και να υπόσχεται δυνατότερες στιγμές στη συνέχεια. Το Sentences (το δεύτερο single) θυμίζει τις λαμπρότερες στιγμές των Lush με τα dreamy φωνητικά και την υπέροχη εναλλαγή στη μελωδία. Οι πιο δυναμικές στιγμές βρίσκονται στη συνέχεια. Τα Two Ships, Land Gone (πρώτο single) και Phrases έχουν περισσότερο indie rock προσανατολισμό και οι κιθάρες τους θυμίζουν Sonic Youth, ακόμα και Smashing Pumpkins. Το Phrases είναι ένας κιθαριστικός χείμαρρος με τρομερό κόψιμο στο ρεφραίν και κατά την άποψή μου είναι το κορυφαίο τραγούδι του δίσκου. Πανέμορφο και το ατμοσφαιρικό Younger Than Yesterday που όπως όλα τα κομμάτια του δίσκου είναι πολύ προσεγμένο στον τραγουδιστικό τομέα. Οι φωνές παραπέμπουν στην dream pop αλλά είναι καθαρές, μελωδικές, χωρίς περιττές φιοριτούρες για εντυπωσιασμό.
Γενικά τα κομμάτια του Land χωρίς να διεκδικούν κάποια πρωτοτυπία μπορούν να σε κάνουν να κολλήσεις μαζί τους αν είσαι φίλος του μουσικού ιδιώματος που περιεγράφηκε παραπάνω. Έχουν εισαγωγή, κουπλέ, ρεφραίν, κορυφώσεις, αλλαγές. Και σαν σύνολο αποτελούν μια πανέμορφη συλλογή που μπορεί να έχεις να την ακούσεις από την τελευταία φορά που έβαλες στο πικάπ σου μια διπλή συλλογή με τα indie top του 1992 ή εκείνο το θρυλικό διπλό cd της σειράς του περιοδικού Volume με τον τίτλο Sharks Patrol These Waters. Ξέρω, για λίγους μόνο που ακόμα θυμούνται και αναπολούν. Παρόλα αυτά σε δύο χρονιές που είδαν την επιστροφή των Ride, Slowdive, Swervedriver και Lush (και νωρίτερα πρόπερσι των My Bloody Valentine), μόνο ανεπίκαιρο δεν είναι που υπάρχουν νέες μπάντες που παίζουν early 90s indie rock (βλέπε και τους Cheatahs με τους οποίους περιόδευσαν πρόσφατα οι Novella). Ωραία θα ήταν να συναντηθούν στην σκηνή όλοι μαζί, νέοι και παλιοί, και να την ξαναγιορτάσουν για άλλη μια φορά τώρα που συμβαίνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου