Να που φτάνει η τελευταία μέρα της προετοιμασίας για τον θεσμό που τα τελευταία χρόνια μας κάνει να γιορτάζουμε που γινόμαστε ένα χρόνο μεγαλύτεροι κάθε φορά. Και κάθε φορά αναρωτιόμαστε αν αξίζει να ποστάρουμε σε απόσταση ο ένας από τον άλλο εξώφυλλα, κείμενα και άλλα αγαπημένα αλλά την ίδια στιγμή χωρίς δισταγμό και χωρίς καν δεκάδα έτοιμη λέμε το μεγάλο "ναι".
Φέτος κατάλαβα γιατί συμμετέχω στην μπλογκοβίσιον. Γιατί έχω ακούσει μερικούς γαμάτους δίσκους που μπορεί να μην έχετε ακούσει εσείς και θέλω να τους μοιραστώ. Το ίδιο ισχύει για τον καθένα μας. Γιατί, τι σημασία έχει αν οι 20 σου είναι όντως οι καλύτεροι, τι σημασία έχει αν δεν έχεις καν ακούσει 20; Απλά μοιράσου τους και στο τέλος με αυτά που θα έχεις πάρει από τους άλλους θα έχεις μια πολύ καλή εικοσάδα στην καρδιά σου και χες το το μπλογκ και τα social media.
Αν βαριέσαι εσύ θα χάσεις, δε θα έχεις το κουράγιο να μπεις στα υπόλοιπα μπλογκ και να μάθεις μουσικές. Σκέψου ότι αν βαρεθούν και οι άλλοι σαν και εσένα δε θα έχεις καν αυτή την πολυτέλεια. Άφησε λοιπόν το σημάδι σου στο δίκτυο και κάποιος θα το δει και θα φτάσει πίσω σε σένα πολλαπλασιαστικά. Αυτό είναι το μυστικό, όπως και κάθε δικτύου και κάθε σχέσης που αναπτύσσεται μέσα σε ένα τέτοιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου