NO. 20 ANDREW BIRD - BREAK IT YOURSELF

NO. 20 ANDREW BIRD - BREAK IT YOURSELF

Το καλοκαίρι του 2012 ένιωσα όσο ποτέ άλλοτε τον αόρατο βιολογικό δεσμό που με δένει με την μοναδική σίγουρη πρόγονή μου, τη γη που με γέννησε. Το συναίσθημα διήρκησε μερικές ώρες μα η θύμησή του με αναστατώνει κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε φορά που η ανάσα μου κόβεται από τις καθημερινές σκέψεις της πόλης. Κάθε φορά που συμβαίνει αυτό φεύγω, βγαίνω έξω και κατευθύνομαι προς το βουνό, σαν τα χάσκι που λένε ότι άμα τα αφήσεις θα φύγουν για το βορρά. Κοιτάζω την απόκρυμνη κορυφή του και τις αναβαθμίσεις του εδάφους μέχρι να τη φτάσεις. Περνώ έξω από σπίτια με νοικοκυρές που μαγειρεύουν και παιδιά που έρχονται από το σχολείο, και όσο ανηφορίζω τόσο ο χρόνος γυρνάει πίσω, τόσο τα σπίτια παλιώνουν, τόσο τα πρόσωπα κοκκινίζουν. Και εγώ ένας αστός, μόνος και μανιασμένος για απελευθέρωση φαντασιώνομαι την οικολογική πολιτιστική επανάσταση των βουνών. Τότε έρχονται όλες οι αστικές σκέψεις, τα λεφτά, ο χρόνος, η δουλειά που έχει μείνει πίσω, το μέλλον από το οποίο δε ξεφεύγεις. Επιταχύνω το βήμα, ανηφορίζω γρήγορα, ιδρώνω και πετάω το κεφάλι πέρα δώθε για να καθαρίσει από το θόρυβο των σκέψεων. Κάνω μια επανάληψη αυτών που ξέρω αλλά ξεχνάω. Περπατώ και αυτοψυχοθεραπεύομαι, πετώ στις αποτομιές με τη βλάστηση δίπλα μου τους διυσμούς που πλάθει το μυαλό και συγχρονίζομαι σε μια λεπτή ισορροπία που αρχικά τρομάζει. Όχι, θα πέσω, θα πέσω, μην ακροβατείς, δεν είσαι έτοιμος να ισορροπήσεις. Κρατήσου από τις ασφαλείς σκέψεις, είσαι παιδί της πόλης, πως μπορείς να βάζεις στο μυαλό σου ότι θα εγκαταλείψεις το παρελθόν σου;

Δες εδώ τι ψηφίζεται καθημερινά απο τους συμμετέχοντες στη blogovision.  Στο blog gone4sure.wordpress.com ο συντονισμος του διαγωνισμού.