GOAT - COMMUNE (Sub Pop)

GOAT – COMMUNE

 

Όταν είναι να μιλήσεις για έναν δίσκο των Σουηδών Goat αναγκάζεσαι να μιλάς περισσότερο για τους Goat ως γκρουπ και λιγότερο για το τι περιλαμβάνει το Commune, ο δεύτερος δίσκος τους που κυκλοφορεί εδώ και ένα περίπου μήνα από την Sub Pop Records. Φαντάζομαι ότι το ίδιο θα συμβεί και με τους επόμενους δίσκους τους, αν υπάρξουν.

 Αυτό το παραστράτημα είναι δικαιολογημένο διότι το προ διετίας ντεμπούτο τους World Music, βρήκε εντελώς απροετοίμαστη την μουσική και δη τη ροκ κοινότητα. Σουηδοί και μάλιστα από την επαρχία, που παίζουν ψυχεδελικό ροκ ανακατεμένο με διάφορες μουσικές του κόσμου, και το οποίο συνοδεύουν με  παγανιστικούς στίχους και απόκρυφους συμβολισμούς. Αυτό το απόκρυφο στοιχείο στην αισθητική και την εικόνα των Goat (φοράνε πάντα μάσκες και ενδυμασίες ζώων κατά προτίμηση) είναι που έχει συναρπάσει τη μουσική κοινότητα και την έχει κάνει να ασχολείται όλο και περισσότερο μαζί τους.

 Εδώ μπορεί κανείς να νομίσει ότι οι Goat πουλάνε εικόνα και στυλ αντί να παράγουν ποιοτική μουσική. Σε αυτό το συμπέρασμα φτάνει μόνο όποιος δεν έχει ακούσει κάποιον από τους δύο τους δίσκους. Διότι είναι το συνονθύλευμα των μουσικών που αναμιγνύουν οι Goat και το οποίο μας παρουσιάζουν σαν μια απόλυτα κοινή λαϊκή μουσική παράδοση όλου του πλανήτη, που δημιουργεί σε πρώτη θέση αυτό το ενδιαφέρον. Και μάλιστα μια κοινή παράδοση εκφρασμένη μέσα από μια ροκ γλώσσα.

 Δεν είναι λοιπόν έκπληξη το γεγονός ότι οι Goat «αρέσουν σε πολλούς» με διαφορετικά «γούστα» στη μουσική. Η χρήση των εισαγωγικών στοχεύει στο να καταδείξει πόσο η χρήση αυτής της (οικουμενικής παρά ταύτα απόκρυφης) γλώσσας και τα εργαλεία που χρησιμοποιεί, καταρρακώνουν κάθε στερεότυπη αντίληψη περί γούστου και προσωπικής προτίμησης για τις σύγχρονες τάσεις της μοντέρνας μουσικής. Και τούτο διότι η γλώσσα αυτή είναι μια παγκόσμια γλώσσα – γλώσσα φωνών, τυμπάνων, παύσεων και σιγάσεων, εντάσεων και κορυφώσεων, αυτοσχεδιασμών και ελέγχου- που ενοποιεί τις κουλτούρες του πλανήτη και αναδεικνύει τα κοινά τους χαρακτηριστικά. Με αυτόν τον τρόπο το rock n’ roll επιστρέφει στις ρίζες του (τις κάθε άλλο παρά αστικές), δηλαδή στις κοινοτικές τελετές εξορκισμού του κακού πνεύματος και εξυγίανσης του καλού που θα επιτρέψει στο θυσιασμένο ζώο (εξού και GOAT=Κατσίκα) την πνευματική ένωση με το σύμπαν.

 Έτσι άλλοτε γίνεται αφρικανικό μπλουζ της ερήμου (Talk to God, The Gathering of The Ancient Tribes), και άλλοτε tribal τελετουργικό παραλήρημα της ζούγκλας (Goatslaves). Πότε μεταμορφώνεται σε αμανέ της ανατολής (Hide From The Sun) και πότε σε βιομηχανικό beat της μεγαλούπολης (Words). Γίνεται ύμνος της δυτικής ακτής (Goatchild), πένθιμο φολκ (To Travel The Path Unknown) και κορυφώνεται σε acid ψυχεδελικές κιθάρες (Bondye). Όλα αυτά συνοδευόμενα από τις χαρακτηριστικές δαιμονικές γυναικείες φωνές που προσδίδουν έναν πρωτόγονο χαρακτήρα αλλά και μια γενεσιουργό δύναμη στο παραπάνω μίγμα.

 Όπως το λέει ένα μέλος της κολλεκτίβας των Goat “Ότι ακούς εδώ είναι η οικουμενική ομοιότητα μεταξύ όλων των μουσικών του κόσμου.» Ή όπως διαβάζουμε στη σελίδα τους στο επίσημο site της Sub Pop “Οι Goat θέλουν να δώσουν πνοή ξανά στην κοινοτική εμπειρία της ροκ μουσικής δημιουργώντας μια διαφορετική ιστορία προέλευσης» Σε κάθε περίπτωση η μουσική τους είναι ατόφια λαϊκή μουσική που ενοποιεί τις ξεχωριστές κοινοτικές μνήμες και παραδόσεις σε μια παγκόσμια κοινή παράδοση, αυτή του rock ‘n roll, καθιστώντας το μια παγκόσμια μουσική γλώσσα των λαών. Και μάλιστα αυτό χωρίς τις μεθοδευμένες παρεμβάσεις του μηχανισμού της εμπορικής παγκοσμιοποίησης. Έτσι αυθόρμητα χτίζουν τον μύθο τους σιγά σιγά οι Goat. Και έτσι συγκινούν τις μάζες που τους περιμένουν σε κάθε πλευρά του πλανήτη. Ίδωμεν πότε θα έρθουν από τα μέρη μας.

Δημοσιεύτηκε στο www.presspop.gr